اثر تمرین های ترکیبی در پیشگیری، کنترل و کاهش عوامل خطرزای قلبی - عروقی

هدف این پژوهش، بررسی اثر تمرین های ترکیبی در پیشگیری، کنترل و کاهش عوامل خطرزای قلبی – عروقی دانشجویان پسر دانشگاه سیستان و بلوچستان بود, به این منظور 26 دانشجوی داوطلب 19 تا 22 ساله که در تمرین های ورزشی فوق برنامة دانشگاه سیستان و بلوچستان شرکت می کردند، انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. نخست آزمودنی ها پرسشنامة اندازه گیری سطح فعالیت بدنی بک را تکمیل کردند, متغیرهای قد، وزن، ضربان قلب استراحتی، عوامل خطرزای قلبی - عروقی شامل کلسترول تام (tc)، تری گلیسیرید (tg)، لیپوپروتئین کم چگال (ldl-c)، لیپوپروتئین پرچگال (hdl-c) و عامل خطر rf=tc: hdl-c در همة آزمودنی ها اندازه گیری شد. سپس گروه تجربی به مدت 13 هفته تحت برنامة تمرین های ترکیبی مشتمل بر تمرین های تناوی هوازی، مقاومتی و حرکات نرمشی نشاط آور قرار گرفتند و در پایان، اندازه گیری های مذکور در دو گروه تکرار شد. برای مقایسة دو گروه کنترل و تجربی از آمار توصیفی و آزمون t وابسته و t مستقل در سطح 05/0? ? استفاده شد. یافته ها بین مقادیر tg (042/0 = p)، hdl-c (019/0 = p) و rf (001/0 = p) گروه تجربی و کنترل تفاوت معنی دار نشان داد و در بقیة موارد تفاوت ها از نظر آماری معنی دار نبود. به طور کلی نتایج نشان داد که بر اثر 13 هفته تمرین های ترکیبی در برخی از عوامل خطرزای قلبی - عروقی کاهش معنی داری حاصل می شود. این موضوع نشان می دهد تمرین های ترکیبی با ایجاد خستگی کمتر و جذابیت و تنوع بیشتر می تواند همانند تمرین های تداومی هوازی در پیشگیری، درمان و کاهش برخی عوامل خطرزای قلبی - عروقی مؤثر واقع شود و این شیوة تمرینی می تواند جایگزین تمرین های خسته کنندة تداومی هوازی شود.